Czwartek 28.10.2021 r
- Zabawa Pada deszcz – rozwijająca umiejętność manipulowania szarym papierem w rytmie
muzyki.
Arkusz szarego papieru (o wymiarach 50 cm x 50 cm) lub stara gazeta, nagranie dowolnej muzyki.
Dziecko siedzi na podłodze. Przed dzieckiem leży arkusz szarego papieru
(o wymiarach 50 cm x 50 cm) lub gazeta. W rytmie muzyki wybranej przez R. dziecko:
−− uderza opuszkami palców o kartkę szarego papieru, naśladując padający deszcz,
−− gniecie papier w rytmie melodii,
−− drze papier w rytmie melodii,
−− ściska go, tworząc kule,
−− ponownie go prostuje.
Zestaw ćwiczeń porannych
- Ćwiczenia orientacyjno – porządkowe: Figurka. Marsz i bieg w różnych kierunkach; na umówiony sygnał zatrzymać się i przyjąć dowolną pozycję( figurka), stanąć, jak kto potrafi najładniej.
- Ćwiczenia tułowia – skłony boczne: Dzwon. Rozkrok, ramiona wzdłuż tułowia. Rytmiczne skłony tułowia w lewo i w prawo. Dzieci mówią: „ Bim, bam!” ( nie odrywać stóp od podłoża ).
- Ćwiczenie nóg: Sprężynka. Rytmiczne przysiady i wspięcia. Rodzic reguluje tempo ćwiczenia wydając polecenia: „ Przysiad – wspięcie”.
- Ćwiczenia tułowia – skręty: Bąk. Siad klęczny, ramiona luźno wzdłuż tułowia. Nakręcanie bąka – skręty tułowia w jedną i drugą stronę. Dzieci naśladują głosem nakręcanie sprężyny: „ Tr… tr, po kilku skrętach wstają i obracają się na palcach dookoła swojej osi. Ćwiczenie powtarzamy kilka razy, zwracając uwagę, aby dzieci wykonywały obroty na zmianę za lewym i prawym ramieniem.
- Ćwiczenia uspokajające: Marsz po obwodzie koła: Kilka kroków we wspięciu i marsz zwykły na całych stopach.
II
Zajęcia 1. Jak należy ubierać się na spacer późną jesienią? – rozmowa kierowana.
•• Ćwiczenia klasyfikacyjne.
R. pokazuje cztery obrazki symbolizujące cztery pory roku (krokus, kłosy zbóż, kolorowy liść, gwiazdka śniegowa). Dzieci przyporządkowują je porom roku: wiośnie, latu, jesieni,
zimie. Następnie losują z koszyka ubrania i różne rodzaje obuwia. Nazywają je i umieszczają pod obrazkami symbolizującymi daną porę roku.
• Rozmowa z dziećmi na temat ubrań i obuwia, które nosimy w jesienne ciepłe dni, i te, które nosimy w pochmurną szarugę jesienną.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Ulewa – deszczyk.
Dzieci poruszają się swobodnie po sali. Na hasło: Deszczyk – naśladują trzymanie parasola
nad głową i dalej spacerują. Na hasło: Ulewa – przykucają i chowają głowy w kolanach.
Zabawa naśladowcza ,,W parku”
Dzieci odpowiednio ruchem reagują na słowa Rodzica:
„Szumi wiatr, kołyszą się drzewa” – dzieci stoją, unoszą ręce do góry i kołyszą się wypowiadając
„szszsz”.
„Przeskakujemy kałuże” – dzieci skaczą wypowiadając „hop, hop”.
„Łapiemy na język kropelki” – dzieci wyciągają języki.
„Liczymy chmury” – dzieci podnoszą głowy do góry i paluszkiem naśladują liczenie.
„Parasole” – dzieci kręcą się dookoła własnej osi.
„Biegniemy między drzewami” – dzieci biegają.
Zabawa przy stoliku
Dzieci siadają przy stolikach i wystukują głoski w słowach podanych przez Rodzica; dom, zegar, woda, wrona, telefon.
Podają sumę sylab.
Kro-pel-ki, chmu- ra, je-sień, sza- ru- ga, ka- lo- sze, pa- ra- sol, pe- le- ry -na.
Dzieci odpowiadają, jaką głoskę słychać na początku słów: parasol, peleryna, kurtka, kalosze,
wiatr, wichura, smutek, skakać.
Odgłosy pogody” – zabawa ortofoniczna.
Ćwiczenie aparatu artykulacyjnego: języka, warg, żuchwy i podniebienia miękkiego.
Rodzic wypowiada słowa związane z pogodą:
Wiatr – szuuuuuu, szuuuuu, szuuuuu, szuuuuuu,
Deszcz – kap, kap, kap, kap,
Kropla wpada do kałuży – plum, plum, plum, plum,
Chodzę w kaloszach po kałużach – chlap, chlap, chlap, chlap.
Przy następnych powtórzeniach dzieci naśladują dźwięki wraz z Rodzicem.
Zajęcia 2. Zabawy badawcze – Jak powstają chmury i deszcz?
• Ukazanie zjawisk: parowania i skraplania.
Parowanie i skraplanie. Rodzic wykonuje – dziecko obserwuje.
Naczynie żaroodporne, kuchenka, ściereczka, wiaderko z zimną wodą.
R. stawia przezroczyste naczynie żaroodporne (bez przykrycia) na kuchence. Dzieci obserwują, jak woda zaczyna się gotować – pojawiają się bąbelki, nad naczyniem widać unoszącą się parę wodną, która znika w powietrzu. R. przykrywa naczynie pokrywką, a na jej wierzchu kładzie zmoczoną w zimnej wodzie ścierkę. Kiedy zagrzeje się ona od gorącej pokrywki, R. ponownie moczy ścierkę w wiaderku z zimną wodą, wyciska i zimną kładzie na pokrywce (czynność tę powtarza kilka razy). W tym czasie dzieci obserwują, co dzieje się w naczyniu – unosząca się para odbija się od chłodzonej ścierką pokrywki, skrapla się, czyli tworzy od spodu krople wody, które spadają do naczynia.
Wnioski:
W wyniku podniesienia się temperatury przez gotowanie woda zmienia się w parę wodną, a to zjawisko to parowanie. Para wodna w wyniku ochłodzenia ponownie zamienia się w ciecz, tworząc krople wody – czyli skrapla się.
R. wyjaśnia, że te dwa procesy ciągle zachodzą w przyrodzie. Woda znajdująca się w glebie, roślinach, jeziorach, morzach ciągle paruje. Para ta wędruje do góry i tworzy chmury. Białe chmury na tle niebieskiego nieba to właśnie para wodna. Kiedy powietrze nad chmurami ochłodzi się, para wodna obecna w chmurach skrapla się i spada na ziemię w postaci kropel deszczu, podobnie jak krople spadające z ochłodzonej pokrywki.
III
• Słuchanie wiersza czytanego przez R.
Wiersz Marcina Przewoźniaka Kropelki
Kapu, kap!
Kapu, kap!
Kropla woła: − Złap mnie! Złap!
Deszcz szeleści,
pada, kapie.
Kto kropelki
deszczu złapie?
Kapu, kap!
Kapu, kap!
– Ty, kałużo, krople złap!
Łapie krople więc kałuża,
ale tylko się nachmurza.
– Jak mam łapać te kropelki,
gdy zmieniają się w bąbelki?
Jak to dziwnie się odbywa,
wpadła kropla – bąbel pływa!
Kto nauczy wreszcie mnie,
czy złapałam je, czy nie?
Rozmowa na temat wiersza.
– Co woła kropla?
– Jakie odgłosy wydaje spadający deszcz?
– Kto łapie krople?
– Co dzieje się z kroplą deszczu wpadającą do kałuży?
• Zabawy z kropelkami deszczu.
Woreczek lub klocek dla dziecka.
Dziecko dobierają się w pary z Rodzicem, stają naprzeciwko siebie. Każda para dostaje woreczek (klocek), który spełnia rolę kropelek deszczu. Dzieci mówią za R. fragment wiersza:
Kapu, kap!
Kapu, kap!
Kropla woła: −Złap mnie! Złap!
Na słowo: złap dzieci rzucają woreczki (klocki) do Rodzica, a przy kolejnym powtórzeniu Rodzic rzuca do dziecka.
• Wypowiedzi dzieci na temat: Co robi deszcz? (Kapie, pada, szeleści).
• Ćwiczenia oddechowe
Wdech – jeden krok, wydech – stanie w miejscu.
Wdech – dwa kroki, wydech – stanie w miejscu.
Wdech – trzy kroki, wydech – stanie w miejscu.
Dzieci poruszają się odpowiednio przy wdechu i wydechu:
wdech – jeden krok, wydech – mówią: Kapu, kap!
wdech – dwa kroki, wydech – mówią: Kapu, kap!
wdech – trzy kroki, wydech – mówią: Kropla woła: −Złap mnie! Złap!
• Podawanie nazw rodzajów deszczu.
−− Jakie znacie rodzaje deszczu? (Mżawka, kapuśniaczek, rzęsisty deszcz, ulewa).
−− Czym różnią się te rodzaje deszczu?
−− Czy lubicie padający deszcz? Dlaczego?
• Zabawa Pada deszcz.
Tamburyn bębenek.
Dzieci naśladują ruchem dłoni padający deszcz – w zależności od natężenia gry na tamburynie
(bębenku, klaskania w dłonie) przez R.
Zabawa w przeciwstawne słowa.
Rodzic mówi głośno dowolne słowo, do którego dziecko musi szybko dobrać słowo przeciwstawne np. mały – duży, ciepły – zimny, choroba – zdrowie, ładny – brzydki, mokro – sucho
Dzieci mogą wyszukiwać rymy np. do składników pogody: słońce – gorące;
chmury – rury – kury itp
Miłej zabawy.
Kolorowanki dla chętnych dzieci
You must be logged in to post a comment.